Bitka nacija, ili prevedeno na sportski žargon ‒ svetsko prvenstvo u savremenom viteštvu ‒ od 12. do 15. juna u Trogiru okupilo je borce iz različitih zemalja koji, takmičeći se u ovom nesvakidašnjem sportu – bohurtu, posle mnogo vekova i dalje održavaju tradiciju srednjovekovnih borilačkih veština.
foto: Battle of the Nations (Facebook)
Bohurt su bili vrsta viteških srednjovekovnih turnira za evropske vitezove i plemiće, a služili su i kao jedan vid fizičke pripreme za ratove. Danas je ovo naziv sporta u kojem se takmičari bore hladnim oružjem u punoj ratnoj opremi, po ugledu na ratnike srednjeg veka. Okršaji nisu inscenirani i podrazumevaju direktne kontakte, a borbe se održavaju po utvrđenim pravilima.
Na petom izdanju Bitke nacija učestovovalo je najviše takmičara do sada – iz čak 25 zemalja, a prvi put se nadmetao i tim srpskih vitezova. Put do Trogira bio je trnovit, mada je to i bio izazov kakav dolikuje pravim vitezovima. Valjalo je okupiti ljude iz različitih viteških družina koji su do tada bili suparnici i ujedniti ih u jedan složan tim. U februaru su tako, na prvom eliminacionom turniru Srpske bohurt lige, izabrana petorica vitezova koja će se boriti u
Bitki nacija: Aleksandar Urošević, Petar Tarlanović, Stevan Stevanović, Igor Ćosić i Sava Grozdanović, kao i trojica vitezova na „klupi za rezerve” – Jovan Vićentijević, Vuk Dragićević i Miroslav Verigić. Ostale „ale” koje je trebalo pobediti bile su materijalne prirode: nabavka oklopa koji koštaju preko 1000 evra i finansiranje samog putešestvija. Improvizovalo se, stara oprema se prepravljala u radionicama, neki delovi su se prodavali, da bi se novi napravili pred sam polazak na turnir! Bez ijednog zajedničkog treninga, družina srpskih vitezova uspela je da otputuje u Trogir.
Tamo su se, u autentičnom srednjovekovnom ambijentu stare tvrđave Kamerlengo, borili u kategorijama „pet na pet” i u individualnim okršajima. U prvoj grupnoj bitki, Estonci su bili uspešniji ratnici od naših momaka u obe runde. Sledeće protivnike ‒ Engleze ‒ savladala je mediteranska vrućina, te je srpskom timu preostalo da se suoče sa petorkom iz Švajcarske. Složno napredovanje ka protivniku i, opet, klimatske prilike koje nisu prijale Švajcarcima, donele su našim vitezovima još jedan trijumf. Ipak, iznureni zbog umora i vrućine koju je trebalo podnositi ispod i do 30 kilograma teškog oklopa, srpski tim je predao narednu borbu Česima. Uprkos tome, prošli su u naredni krug takmičenja gde su ih porazili moćni vitezovi iz Rusije koji dominiraju ovim takmičenjem od njegovog osnivanja, 2010. godine.
foto: Battle of the Nations (Facebook)
Interesovanje za srednjovekovne borilačke veštine, kao i za kulturu i običaje, kako se često naziva, mračnog perioda evropske istorije, počelo je krajem prošlog veka. U istočnoj Evropi osnivaju se prva udruženja koja su počela da organizuju borbe i treninge i, kako se sport postepeno ustanovio, tako je rasla i potreba za međunarodnim šampionatom i razmenom iskustava sa različitim timovima. Pre četiri godine je tako održan prvi šampionat Bitke nacija u podnožju srednjovekovne tvrđave ukrajinskog grada Hotina, a ustanovljena su i opšta pravila zahvaljujući kojima je znatno smanjen broj povreda i opasnih situacija. Mada je i pored toga ove godine među vitezovima u Trogiru bilo oko 90 povređenih, zbog čega su medicinske ekipe konstantno bile u pripravnosti kada bi ih sudije sa borbi pozvale.
Današnji vitezovi koriste metalno oružje tupih oštrica, poput mačeva, sekira i helebardi, a obavezan je i oklop. Prema pravilima koja je tada propisala Međunarodna organizacija za istorijske srednjovekovne bitke – HMB (History medieval battle) international association, sva oprema mora biti urađena po uzoru na prava oružja koja su se koristila u srednjem veku. Naši vitezovi je izrađuju u radionicama ili ređe, naručuju iz inostranstva, što je prilično skupo. Kod nas postoje tri-četiri oklopara, a jedna od poznatijih je i radionica Green shield armoury iz Novog Sada. Ovaj pravilnik takođe propisuje koje su dozvoljene tehnike borbe i na kojim delovima tela se smeju primenjivati, a sankcije za prekršaje su stroge, bez obzira na to da li su oni učinjeni namerno ili slučajno. Osim upotrebe oružja, vitezovi se takođe mogu međusobno obarati, rvati i primenjivati slične vrste borilačkih zahvata. Kada ratnici nisu u stanju da nastave borbu, dovoljno je da podignu ruku sa ispruženim dlanom, čime daju signal da svojevoljno žele da napuste bojno polje.
Srpska bohurt liga oformljena je u septembru prošle godine, a član je i Međunarodne organizacije HMB. Osnovali su je poštovaoci istorijskog nasleđa srednjeg veka koji su bili okupljeni u različitim udruženjima. Ono što su ljubitelji epske fantastike do sada upijali iz književnih dela i filmova, kao što je i trenutni hit „Igra prestola”, sad je na neki način postalo stvarnost koju mogu neposredno i doživeti. Takođe, da srednjovekovno viteško poštenje ne mora biti samo romantičarski ideal, dokazali su vitezovi iz engleskog i švajcarskog tima na šampionatu u Trogiru, koji su se ponudili da se takmiče sa borcem manje kada se činilo da će naš tim ostati bez jednog predstavnika, iako su mogli ostvariti i tehničku pobedu.
oliver 6 years ago
Dodjite od 25 do 27 avgusta u Manasiju,sat ipo kolima od Beograda na festival Just out,bice vitezova ,starih zanata,prosle godine je bilo oko 50.000 posetilaca